سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابهلای اخبار و مطالب رسانههای کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیلها و پیشینههایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم میگذاریم. هر روز ۰۷:۳۰ با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
پرونده سگبازی روی میز وزارت اطلاعات
«سیدحسین نقوی حسینی»، سخنگوی فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس در تشریح نشست اخیر این فراکسیون با حضور معاون ضد جاسوسی وزارت اطلاعات به نقل از وی گفته است:
«شبکه جدید شناسایی شده از سازمان سیا که براساس جدیدترین و پیچیده ترین روشهای اطلاعاتی طراحی شده بود، در نظر داشت در بسیاری از بخش های زیرساختی کشور اخلال ایجاد کند و به موازات تحریمها و فشارهای اقتصادی، شرایطی شبیه ونزوئلا را در ایران پیاده کنند که الحمدالله با اشراف و اقتدار اطلاعاتی متلاشی گردید.»
او همچنین با اشاره به بخش دیگر اظهارات این مقام امینی تصریح میکند: یکی دیگر از بخشهای عمده فعالیتهای نفوذ و جاسوسی دشمن، کارهای مطالعاتی و اقدامات عملیاتی بر روی مسائل اجتماعی، آسیبهای اجتماعی، نفوذ در شبکههای صنفی و قشری کشور ما است. آمریکاییها روی این بخش سرمایهگذاری زیادی کرده و پروژه های زیادی را تعریف کردند.
نقویحسینی میافزاید: معاون ضدجاسوسی وزارت اطلاعات، گفت که موسسات زیادی در این زمینه در آمریکا فعال هستند که پروژههای تعریف شده را در داخل کشور ما با تخصیص بودجههای کلان اجرا میکنند. تغییر دستگاه محاسباتی مسئولین، تغییر نگرش اقشار و مردم، حجاب و عفاف، ترویج همجنسبازان، ترویج نگهداری سگ در خانوادهها، تولید مستندات تاریخی و ترویج فرهنگ پهلوی از جمله پروژههایی است که در این زمینه طراحی و بر روی آن سرمایهگذاری کردهاند.[1]
*دشمنان ایران و اذناب داخلی آنها برنامهریزی ویژهای برای ترویج مظاهر ضد دینی و بیبند و باری دارند.
علت نیز آنست که این مسئله میتواند خدشهای جدی بر کارنامه حکومتی باشد که پرچم اسلام و شیعه را در عالم بلند کرده است.
در واقع دشمن با ترویج این مفاهیم، بوسیله یک تیر دو نشان را هدف میگیرد...
نخست در چشم جهانیان است که ایران را حکومتی متناقض و با قوانین شُل و بدون تضمین اجرا جلوه میدهد.
و دو دیگر اینکه حامیان اصلی حکومت در داخل که اکثریت متدین، متشرّع و با اصالت هستند را نسبت به کارنامه نظام دلسرد میکند.
جالب است که نظام سلطه در این زمینه عمدتا نیز بر مقولات غیر شرعی که چارچوبی نمایشی و خیابانی دارند تکیه میورزد و نسبت به سایر امور غیر شرعی که نمیتوان با آنها خودنمایی کرد تمرکز چندانی ندارد.
و به همین دلیل میبینیم که رفتارهایی مثل بدحجابی و سگبازی در رأس این ترویجهای سازمانیافته قرار دارد.
***
«التماس» به جای مالیات و نظارت؛ کشف فرمول جدید اقتصادی در دولت!
«محمد اسلامی» وزیر راه و شهرسازی به تازگی در اظهاراتی که خبرگزاری تسنیم آنها را منتشر کرد، گفته است: متأسفانه افزایش بهای اجاره مسکن از هیچ منطقی تبعیت نمیکند و اجحافی در جامعه است. از صاحبخانهها انتظار داریم مستأجران را درک و با آنها مدارا کنند.[2]
او چندی قبل هم در یک مصاحبه تصریح کرد: دولت در تعیین نرخ اجاره بها هیچ زمانی مداخله نکرده است، چراکه به لحاظ قانونی حق ندارد برای بازار اجاره سقف قیمتی تعیین کند...قرارداد اجاره بها باید بین مالک و مستاجر منعقد شود و هیچ دولتی تا به امروز در این قرارداد ورود نکرده است![3]
*وزیر محترم راه و شهرسازی بایستی در جریان باشند که تأمین مسکن یکی از وظایف ذاتی و حیثیتی دولت است.
که البته به اذعان خود ایشان، دولتهای اخیر ایران بعد از تبدیل شدن مسکن به معضل! از ورود به این مسئله امتناع کردند.
امتناعی که هیچ دلیلی جز بیمبالاتی و رفتارهای انتخاباتی و پوپولیستی نمیتوان برای آن متصور بود.
با این همه و حتی اگر به قول شخص وزیر، قانونی در این زمینه وجود ندارد؛ دولت محترم بایستی به صحنه بیاید و قوانین مربوط را در این زمینه وضع کند.
آیا رواست که دولت محترم به جای رعایت اصول ساده اقتصادی و حکومتی که میگوید برای معقول شدن قیمتها میتوان از دو ابزار مالیات و نظارت استفاده کرد؛ به درخواست و التماس رو بیاورد و با امتناعی علنی از ورود قانونی به مسئله قیمتها و خاصّه اجارهبها؛ خواستار مدارای گرانفروشان و صاحبخانههای خوشانصاف با مردم باشد؟
کأنه آقایان فرمولهای جدیدی در اقتصاد کشف کردهاند و اینطور متصور هستند که با اذعان رئیسجمهور به گرانی قیمت گوشت و یا التماس وزیر محترم به گرانفروشان، مشکل گرانی حل میشود.
در این زمینه میتوان آقایان را به «مطالعه» و خوانش تاریخ اقتصاد ارجاع داد تا بدانند که عدم نظارت بر قیمتها و عدم وضع قانون در بخشهای مهجور مانده اقتصاد، موجب بلبشوی قیمتی و به عسر و حرج افتادن مردم و حتی خود دولت میشود نه رفع مشکلات!
ما همچنین این نکته را هم به وزیر محترم و مقامات بلندپایه دولت یادآوری میکنیم، که این مردمی که این روزها بخاطر قیمتها و از جمله به سبب بحث اجارهبها دچار مشکلات فراوان شدهاند و آقایان مشغول توصیف مشکلات آنها و یا التماس به صاحبخانههای آنها هستند؛ همان مردمی هستند که در یوم انتخابات، بیواسطه به رئیسجمهور محترم رأی دادند.
حتما روا نیست که رأی مستقیم مردم در جایی که دولت وظیفه ورود مستقیم دارد؛ پایمال شود و مصالح قشرهای متوسط و پایین جامعه فدای منافع قشر پربرخوردارتری شود که آقایان دولت (که از قضا عمدتا نیز صاحبخانه هستند!) معتقدند اکثریت اتمسفر رأی و کنشگری اجتماعی آنها مربوط به همین قشر است!
***
شرط حجاریان برای آرام ماندن خیابانها
«سعید حجاریان»، از تئوریسینهای جریان چپ در بخشی از یادداشت خود در نخستین شماره نشریه مشق فردا، که با عنوان «جبهه رقیق، فرماندهی قوی» منتشر شد، نوشته است:
«معتقدم به تدریج باید موازنهای میان نیروهای اقتدارگرا و نیروهای طالب دموکراسی صورت پذیرد و همانطور که بارها توضیح دادهام در این میان باد به بادبان نیروهای طالب دموکراسی میوزد و آنها لاجرم تقویت میشوند. اما قائل به موازنه وحشت نیستم چون در موازنه وحشت هر آن امکان دارد تصادم پیش آید و نیروهای دموکراسی خواه که حربهای جز مبارزه قانونی و مدنی ندارند، ضربه بخورند.
لکن، از آن سو موازنه صلحآمیز نیز مضراتی برای نیروهای دموکرات دارد، چون باعث فرسایش آنها شده و طرفهای مقابل را جری میکند، یعنی باید عملا نیروهای اقتدارگرا را در حالت خوف و رجا نگه داشت. به این معنا که با سازماندهی وسیع اجتماعی چه از طرف شبکههای اجتماعی و چه شبکههای حقیقی اجتماعی آگاه شوند پایگاه اجتماعی طرف مقابل قوی است و حذف و نمد مال کردن آنها هزینه بر است. تقریبا حالتی مانند هند دوره گاندی. در عین حال امیدوار شوند که میتوانند با مصالحه و به گونهای با حقوق برابر و به رسمیت شناختن رقیب با وی وارد مذاکره شوند.»
او میافزاید: طبعا در این حالت نظامیان به پادگانها بازخواهند گشت و البته مردم نیز به خیابانها نمیآیند و فضا برای چانهزنی میان نمایندگان گروهها آماده میشود. هدف نهایی این استراتژی تبدیل دولت مطلقه به دولت مشروطه است.
*درباره این اظهارات حجاریان قبل از هرچیز باید دانست که منظور خاص و خوانش او از برخی عبارتها چیست؟
حجاریان، اقتدارگرایان و نیروهای طالب دموکراسی را در اشاره به 2 جماعت خودی و غیر خودی در نظام اسلامی به کار میبرد.
منظور از «سازماندهی وسیع اجتماعی» نیز بارور کردن فضا برای به خیابان کشاندن مردم به هر بهانهای علیه نظام اسلامی است.
دولت مطلقه نیز نه این دولت برنشسته در ساختمان پاستور! که منظور، عبارت جدیدالتأسیس اصلاحطلبان برای خطاب قرار دادن رهبری نظام و «ولایت مطلقه فقیه» است که از آن با عنوان دولت پنهان یاد میکنند.
به نظر میرسد اکنون روشنتر باشد که حجاریان چگونه صراحتاً از سازماندهی ارتش خود سخن گفته، کدام هدف را دنبال کرده و چه کسانی را خطاب قرار داده است؟
چهرههای جریان سیاسی خاص طی 10 سال گذشته بصورت علیالدوام به دنبال تمام کردن کار ناتمام خود در فتنه 88 بودهاند و به همین دلیل است که نه تنها از فتنه 88 توبه نکردند بلکه در پشت هر اعتراض مشروع و نامشروعی ایستادند و فیالجمله تلاش کردند تا پرچم ایران در دست معترضین نباشد.
شاید برای مخاطبان محترم جالب باشد که آنها طی ماههای اخیر حتی از ضرورت اشغال کردن مراکز حساس نظام توسط متجمعین خیابانی[4]، عامالبلوی بودن جامعه، شبیه شدن ایران به کشتی مغروق تایتانیک، بحران مشروعیت، بحران نان و فساد حاکمیت! نیز سخن گفتهاند تا به زعم خود هیزم بیشتری در آتش «فتنه اقتصادی» بریزند.
کار این قضیه به حدی بالا گرفته است که افرادی مثل حجاریان و تاجیک، در واکنش به عملی نشدن تاکنون منویات خود برای شلوغی خیابانها حتی رخوت مردم را نیز به باد اعتراض گرفتهاند.[5]
ما در مجموعه وبلاگ مشرق، پیش از این توضیحات مفصلی را پیرامون توطئه دشمن برای ایجاد فتنه اقتصادی در کشور ارائه کردهایم و توضیح دادهایم که عدهای چگونه با ترویج اکاذیب و با استفاده از مشکلات و نابسامانیهایی که در دولت اصلاحطلبان بوجود آمده است؛ قصد ریختن بنزین بر آتش مشکلات دارند.
نکتهای که در این زمینه نیاز به اشاره دارد، تندتر شدن آهنگ تحولات اشاره شده و جریتر شدن تئوریسینهای فتنه اقتصادی است.
تندتر شدن و جریتر شدنی که البته هر یک دلائل خاص خود را دارد...
مسئله بعدی که حتما بایستی آنرا در مقابل چشم مردم و خواص کشور قرار داد اینست که سران جریان اصلاحات، معاریف این جریان و چهرههای حاضر در احزاب و شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان حتی یک کلمه بر خلاف این قبیل سخنان فتنهگرانه و دعوتهای پیاپی به خیابان اخذ موضع نمیکنند و صمٌبکم مشغول نظاره اوضاع هستند. بدیهیست که این روش سیاستورزی و این سکوتهای علامت رضایت، آنها را جزو فرماندهان فتنه دستهبندی خواهد کرد!
گفتنیست، اگرچه منظور حجاریان از انتشار سخنان بالا سازماندهی و گِرا دادن برای شلوغ شدن خیابانهاست نه تئوریهای پیرامونی اشاره شده! اما معالوصف باید توضیح داد که هنگامی که یک تئوریسین سیاسی به مشتاقان خود آدرس خیابان را میدهد؛ دیگر جایی برای تعیین نرخ در میانه دعوا باقی نمیماند.
به سخن دیگر اینکه اگر جمعیتی راه نجات خود را به جای صندوق رأی، از خیابان بجوید؛ آنگاه دیگر نمیتوان از چانهزنی و آمد و نیامد صحبت کرد. و البته آقای حجاریان بهتر از هرکسی این حقیقت را میداند.
حقیقتی که میرحسین موسوی در سال 88 نمیدانست و شد آنچه که نباید میشد...
***
1_http://www.jahannews.com/news/696362
2_https://tn.ai/2066254
3_http://fna.ir/daqgjz